Van Tanzaniaanse tot Westerse cultuur

Het is weer dringend tijd voor een update, want wat hebben we alweer veel meegemaakt afgelopen 'lang' weekend. Na donderdag weer een dagje gespeeld en gekroeld te hebben met onze kindertjes, hadden we vrijdag een dag vrij i.v.m de landelijke onafhankelijkheidsdag hier. Een perfecte dag om uit te rusten. Lekker tot 9 uur uitgeslapen. Jaja dat is uitslapen hier en toen maar is langzaam aan ons dagelijks ontbijtje, geroosterde boterham met jam en een stukje fruit, gegaan. Dit tempo dachten we de hele dag vol te houden, tot onze hostmoeder kwam vragen of we niet toevallig die avond mee naar een bruiloft van haar nichtje willen. En tegen zo'n aanbod zeg je natuurlijk geen 'nee'. En gelukkig hebben we dat ook niet gedaan. Want wat heb ik hiervan genoten.

We kwamen aan, in onze gewone jurkjes met slippertjes/ballerina's, bij een grote zaal en iedereen zag er totaal over-the-top uit. Gala jurken, prinsessenmuiltjes, felgekleurde make-up, het kon niet overdrevener (is dat een woord?). En dan heb ik het nog niet eens gehad over de bruiloft zelf. In het kort samengevat: 1000 gasten, mega champagne glazen met een soort van roze substantie erin, zeker 3 leeggehaalde bloemenwinkels, een mooie satijnen strik om elke stoel, nep rozenblaadjes en diamantjes op elke tafel, grote tv schermen zodat niemand een seconde kon missen van wat er gebeurde, een live band en voor iedereen een eigen fles alcohol. En dan was het geen stijve speeches, handjes geven en stijf feliciteren, nee hoor, alleen maar swingende rituelen met een hoop muziek en dans. Het was allemaal onwijs leuk om dit te zien, braaf vanaf me stoeltje. Tot dat Maxime en mijn hostmoeder naar de wc moesten. Ik heb me nog beetje geprobeerd onzichtbaar te maken, maar ja zoals gewoonlijk, is dit erg lastig als 'mesungu'. Dus ja hoor, er kwam een nichtje naar me toe en die vroeg of ik kwam dansen. Toen dacht ik, naja, niemand die me kent, ik heb gelukkig 5 jaar wat latin dansen gedaan, gewoon gaan. Ik kreeg natuurlijk gelijk meer aandacht als de bruid, wat eventjes flink ongemakkelijk voelde. Maar iedereen, zelfs de bruid vond het onwijs leuk dat ik mee deed. Ben met zo'n 10 mensen op de foto gegaan, geen idee met wie, maar heb gewoon lief gelachen. En er maar gewoon met volle teugen van genoten. Ondanks dat ik af en toe mijn hoofd of witte melkflessen vol in beeld zag.. Dan was ik toch wel blij dat ik wat witte wijn achter mijn kiezen had.

Om half 1 was ales een beetje afgelopen en we waren dood op. Maar nee hoor de avond was nog jong voor onze hostmoeder was best bekend staat als 'party animal'. Dus ze vroeg ze of we nog mee gingen naar een muziekclub. Naja wij dachten, nu we toch al zo laat op zijn, kunnen we beter door gaan en dat was geen verkeerde keus. Wat waren de bandjes goed! Alles swingend en raggae achtig! We kregen natuurlijk weer de benodigde 'he-een-mesungu-aandacht', dus dit weerhield me wel beetje om weer mijn heupen, zover ze los zitten (niet ver in vergelijking met de Afrikaanse vrouwen hier), los te gooien. Maar vanaf je stoeltje kan je ook aardig genieten van de heerlijke muziek. Toch was ik wel blij om om 3 uur in mijn bedje te ploffen.

Zaterdag uiteindelijk maar de relax dag gehouden, met was heerlijk afgezaagde films en wat die dag gekochte chips relaxen op de bank. Mijn nagels een beetje lakken, waar ze hier trouwens onwijs van onder de indruk zijn. Een vrouw in de dalla dalla zei zelfs al dat als ik mijn eigen nagelstudio hier zou beginnen dat ik onwijs rijk zou worden. Dus wie weet.. Ik mag dan ook komende week nog de nagels van de housemaids en onze hostmoeder doen haha. Gelukkig heb ik wat nagellak meegebracht, want vind het leuk om mensen er zo gelukkig mee te maken.

En toen was het alweer zondag, s'ochtends natuurlijk weer naar de kerk! Aangezien dat hier een theaterstuk opzicht is! Wat een heerlijke liedjes weer.. Heb nu al zin in kerst, want dat moet volgens mij helemaal een gezellige en spectaculaire dienst worden. En na de kerk moest onze hostmoeder weer 'even' wat dingetjes kopen. Eerst even naar apotheek, half uurtje wachten, toen moest ze ergens anders even naar de wc, kwartiertje wachten, toen naar de markt. Wat eigenlijk ook weer verhaal opzicht was, want het had de nacht daarvoor geregend, dus het was een blubberpoel en het rook er heerlijk naar 'rottend fruit'. Ik dacht toch maar veilig in de auto te blijven, maar respect voor Maxime die de modder getrotseerd heeft! Wat misschien naderhand niet de handigste keuze was aangezien ze haar witte legging nu wel weg kan gooien en haar slippers nog steeds buiten aan het uit-geuren zijn.. Maar ook daar weer half uurtje in auto gewacht, terwijl er manden vol fruit in de auto geladen werden. En oja ze moest natuurlijk nog melk en wijn. Dus hop weer in de file naar het volgende winkelcentrum. 'Ben zo terug hoor', betekend hier dus nog drie kwartier wachten in de auto. Gelukkig had de hostmoeder wat water en snacks voor ons meegebracht, want daar waren we wel aan toe. En toen nog even naar de slagerij, wat er trouwens zeer fris uit zag met de halve dooie koeien en kippen voor het raam, niet dus. Maar wachten in de auto is hier gelukkig geen moment saai, want wat een Afrikaanse cultuur zie je toch overal! En eenmaal thuis vonden we dat we wel toe waren aan wat westerse cultuur, dus hebben we het Mediteranio hotel in de buurt weer opgezocht. Eigenlijk om alleen even wat te drinken, maar uiteindelijk belande de menu kaart in ons handen en hebben we toch maar onszelf even verwend en een lekker maaltijdje besteld. En wat waan je je dan weer in andere wereld als je tussen alle blanke mensen, met je heerlijke lasagne, met prachtig uitzicht op de zee in een omgeving waar 'u' tegen gezegd mag worden. Gelukkig was de rekening weer geheel Tanzaniaans, 12 euro, all-in, zelfs met de 10 procent fooi erbij.

Heerlijk begin van de week weer. Want maandag moesten we toch maar weer met zo'n heerlijke bomvolle dalla dalla een uurtje reizen naar ons werk. Daar aangekomen kregen we nog een plaatselijke regenbui over ons heen, ja dat hebben ze hier ook. Gelukkig konden we snel schuilen in een garage ofzo met allemaal andere mensen, waar we natuurlijk weer de attractie van de dag waren. Het koelt hier gelukkig wel beetje af na een regenbui, maar het word wel onwijs benauwd, echt een drukkend gevoel op je borst, wel even wennen. En wat was het weer genieten, om na onze 20 minuten wandeling van busstation naar weeshuis, weer aan te komen en weer alle kindjes even een aai over hun kroeshaarbolletje kan geven. We hebben dan vandaag en gister weer onwijs gezellig gespeeld en gekroeld met ze en we waren s'avonds weer onwijs bek af na de vermoeiende dagen die je hier maakt met het reizen en werken.

Nu is het hier trouwens 19.25, dus tijd voor het avondeten. Is kijken wat de pot schaft.. Al valt dat redelijk te voorspellen. Waarschijnlijk witte rijst, bruine bonen, salade, soort spinazie en wat vlees ofzo. We gaan is kijken.

Dankjewel iedereen voor de leuke reacties tot en met nu toe. Ik vind het erg leuk om te lezen hoe mensen mijn verhalen ervaren!

Kwaheri, Chantal


P.s. De eerste foto's staan op facebook. Als je op deze link klikt: https://www.facebook.com/media/set/?set=a.1363852376646.2045875.1241700312&type=3 kan je ze als het goed is bekijken. Ook als je jezelf nog niet verslaafd heb gemaakt aan dit 'social network'.