Een glimlach van een kind is het grootste geluk!

Deze blog begin ik natuurlijk met jullie allemaal een gezond, gezellig en liefdevol nieuwjaar te wensen. Sommige mensen hebben mij gemaild en gsmst, heel erg bedankt allemaal!

De dagen na kerst zijn als een razende voorbij gegaan. We hebben lekker gewerkt en wat inkopen gedaan. Inkopen om olliebollen te maken om precies te zijn, want het was natuurlijk nieuwjaar. We zijn het nieuwjaarsweekend ontzettend gezellig in gegaan. Onze hostmoeder en aunt Hilltrude stelde voor om weer naar het muziek cafe te gaan waar we vorige keer ook waren geweest. Als eerste moet ik echt even zeggen, wat een onwijs gezellige en lieve mensen! We hebben het enorm naar ons zin gehad. De muziek was weer echt geweldig en als we nog een keer gaan ga ik echt een hele avond filmen om het in Nederland nog vele malen te bekijken, want wat ga ik de heerlijke ritmes missen. Hilltrude en Rosemary gingen gelijk aan het Heineken bier, wat mensen hier trouwens het ultieme lekkere drankje vinden en waren eerlijk gezegd aan het eind van de avond redelijk ver weg. Vooral Hilltrude had opeens 1000 praatjes over van alles en nog wat, heeft ons even de Afrikaanse man uitgelegd en kon zich de volgende dag weinig meer herinneren. Ze bleven ook maar zeuren over dat wij moesten gaan dansen, dus na een flink gevecht in mezelf, uiteindelijk toch ook maar weer over mijn schaamte heen gestapt en lekker geheupwiegd op de heerlijke Afrikaase en reggae muziek. Thuisgekomen, om 4 uur s'avond, nog wat varkensvlees gegeten en toen als een blok in slaap gevallen.

De volgende dag om 9 uur ons bed alweer uitgezweet, dus we zijn toen maar begonnen aan het olliebollen bakken. Wij begonnen vol goede moed en hielden ons braaf aan het recept waarin stond dat we 8 zakjes van 10 gram gist moesten gebruiken voor 1 kilo bloem, bleek dat ze spraken over verse gist en wij met snelreizende gist te maken hadden waar maar 1 zakje nodig was voor 1 kilo bloem. Onder luid gelach van de dada's (housemaids) rees het beslag dan ook binnen 1 minuut boven de bak uit. Maar we lieten ons niet uit het veld slaan, ondanks dit voorval en de onwijze onwijze onwijze hitte in de keuken, zijn we dus begonnen gewoon aan het bakken. We gooide netjes wat beslag in de pan, waarna er een soort banaan vorm met allemaal tentakels ontstond in de pan en niet een mooie bol. Wij dus lachen en na wat uitleg wat er mis was ging de dada ons even helpen. En jawoor, een prachtig onwijs mooi rond bolletje. Zij heeft er dus nog een paar gemaakt en wij de laatste, maar we hebben geen 1 olliebol zo rond gekregen als de hare. Ondanks dat we dus weer in het koken overtroffen waren, waren we erg tevreden met ons resultaat. Ze smaakte onwijs lekker (heel klein beetje gistig om eerlijk te zijn) en ze vielen goed in de smaak bij de rest.

Onze nieuwjaarsavond was eigenlijk wel een beetje triestig. We gingen eerst onze hostbrother Chilla s'avonds ophalen op het vliegveld, om half 12 zaten we nog steeds in de auto, dus Maxime en ik hadden ons er ondertussen al op voorbereid ons eerste newyearsparty in de auto te moeten vieren. Gelukkig waren we rond 20 voor 12 thuis. Toen we de deur open deden zagen we opeens iets geks kronkelen onder de deur, bleek een mini slang te zijn, dus hij moest natuurijk gedood worden. Nou dachten Maxime en ik dat wij als westerse bang zouden zijn, maar de dada's kwamen ook niet te dicht in de buurt en onze hostmom kon ook flink wat geluid produceren toen de slang dichterbij kwam. Gelukkig kwam onze stoere hostdad die hem met een bezem gekillt heeft. Toen zijn we snel in woonkamer gaan zitten, wat champagne gekregen, tv aan, op voetbal natuurlijk, totdat we opeens uit onze wedstrijd opgewekt werden door de knallen van wat vuurwerk. Wij kijken op ons mobieltje en ja hoor het was 0.02! Toen hebben we 1 minuut genoten van het vuurwerk, want toen was het alweer over, met onze hostdad en hostmom geproost en toen om half 1 maar onze bedjes in gekropen, want de volgende dag moesten we alweer vroeg op om naar de kerk te gaan.

De kerk was zoals altijd weer onwijs leuk en ook het shoppen daarna was weer erg gezellig. We hebben op de markt voor het weeshuis nog 25 kilo ugali-bloem, 20 kilo bonen en 10 kilo rijst gekocht, zodat de kindertjes weer lekker konden eten, aangezien ze tegen het einde van hun voedsel voorraat zaten. Jammer genoeg is dit maar eten voor ongeveer een week, misschien 2 weken. Dus we zullen tegen dan wel kijken of we nog wat voedsel bijdragen. S'avonds heb ik nog wat gekletst met Chilla (hostbrother) en zijn vrienden en toen maar weer snel mijn bedje in gekropen om me voor te bereiden op de drukke week.

En dat was nodig, want maandag was een drukke dag, ondanks dat er maar 3 kindertjes waren, de rest was voor het weekend naar familieleden of vrienden gebracht om daar nieuwjaar te vieren, hebben we het geitenhuis en het kippenhuis klaargemaakt. Om heel eerlijk te zijn, eerder gekeken hoe mannen met mooie sixpacks zakken zwaar cement tilde, haha! Allebei de kleine schuurtjes hebben nu dus een cement ondergrond, wat gaas er om heen en een slot erop tegen dieven in de nacht. Ook hebben we ons moment gepakt om voor altijd vast te leggen dat we in het weeshuis zijn geweest, door onze handen in het cement bij de ingang van het kippenhok te plaatsen met onze namen erbij. Erg grappig.

En toen was vandaag de grote dag! Het dierentuin uitje. Ik kan deze dag eigelijk in een paar woorden beschrijven: Geweldig en Onvergetelijk voor ons en de kinderen. Toen we vanochtend aankwamen besefte de kinderen, ondanks dat we het op alle manieren en in alle talen hebben geprobeerd uit te leggen afgelopen week, nog steeds niet dat we naar de dierentuin gingen. Tot dat onze gehuurde dalla dalla het terrein van het weeshuis op kwam rijden. De kindertjes wisten niet hoe snel ze erin moesten gaan zitten en 'hop' daar gingen we. Een hele busreis gezellig gezongen en de kindertjes hebben met grote ogen naar buiten zitten kijken en toen kwamen we aan bij DE dierentuin. Maxime en ik hadden van te voren geen idee wat we moesten verwachten en hadden ook niet echt ergends op gehoopt, maar het was echt totaal niet wat we voorgesteld hadden. We reden een erf op van mensen en zagen wat schrale hokjes staan. Er waren totaal geen andere gasten te verkennen en het was meer een soort kinderboerderij, maar dan met leeuwen achter een hekje, aapjes die je een hand kon geven, grote schildpadden waar je op mocht rijden en giraffen die je eten mocht geven. Het was dus anders dan verwacht, maar echt geweldig! Ze hadden ook nog andere dieren zoals struisvogels, zebra's, verschillende vogels, een krokodil, hyena's, poema's en nog veel meer. Het was voor ons dus al een flinke ervaring. En dan had ik heel graag de gezichtjes van de kinderen willen filmen toen ze alle dieren zagen. De meeste gingen door het lint van enthousiasme, sommige waren beduusd aan het rond lopen met onwijs grote ogen en sommige moesten huilen van spanning en angst voor de toch redelijk grote dieren. We hebben eerst een kleine rondleiding gekregen langs alle dieren en de rest van de dag mochten de kinderen rond los lopen. We hadden lekkers voor ze meegenomen en hebben in de dierentuin voor iedereen lunch laten maken. Frietjes met knakworsten, ondanks dat een paar kinderen dit Europese voedsel niet kende en het dan ook maar vreemd vonden op te eten, hebben de meeste kinderen hun borden leeg gevreten en ook nog afgelikt. Er waren ook nog schommels en glijbanen, dus toen we om 4 uur weg gingen, kregen we allemaal sippe gezichtjes omdat iedereen het nog zo ontzettend naar ze zin had, maar het was tijd om te gaan.

Het was over het algemeen dus echt een onwijs groot succes! Super bedankt voor de donaties zodat we dit waar konden maken. En hierom dus de titel van dit blog: Een glimlach van een kind is het grootste geluk!