Beschrijving van het weeshuis
Door: chantalantheunisse
Blijf op de hoogte en volg Chantal
09 December 2011 | Tanzania, Dodoma
Vandaag een vrije dag, dus heb even de tijd om nog een kort verslag te posten over het weeshuis. Aangezien de kindertjes daar echt mijn hart al hebben geraakt.
Het is een klein weeshuis in Bonju, ze zaten eerst op een andere locatie, maar na twee weken geleden een week op straat geleefd te hebben omdat ze de huur van het andere huis niet meer konden betalen, hebben ze gelukkig nu een ander heel mooi huis. Het huisje heeft 2 kamertjes met 2 bedden, waar de 12/15 kindertjes allemaal slapen. Een kamer voor de Pastor en Mama die de eigenaren van het weeshuis zijn en eentje voor Magdalena, het keukenhulpje. Ook heb je woonkamer waar kindertjes kunnen spelen en een gang met een tafel erin. Voor het huisje is er een grote 'tuin', waar ze een klein moestuintje hebben aangeplant en waar de kindertjes kunnen spelen.
Het huis heeft dus zo'n 12 tot 15 weeskindjes. Al zijn het niet allemaal weeskindjes, maar er zitten ook kinderen bij waar de ouders gewoon echt niet voor kunnen zorgen. Een kind heeft bijvoorbeeld een moeder die prostituee is. Er zijn nog een paar kindertjes die we nog niet hebben ontmoet aangezien die thuis zijn voor kerst.
Je heb een klein meisje van 2 jaar, Alsha (zoiets), die zit er alleen maar in december. Ze is super zelfstandig, dat moet ook wel want ze moet alles gewoon zelf doen en zelf vechten voor een bordje eten en alles. Ze valt overal in slaap, omdat ze niet echt aan een middagdutje doet. Woensdag had ze soort van gedoucht en ze was naakt in slaap gevallen op een bedje. De andere kinderen maakte haar steeds wakker. Dus ben ik er even bij gaan zitten. Heb ik de andere kindjes weg gestuurd, een liedje gezongen en over haar rug gewreven en ze sliep in een minuut ofzo, heel schattig!
Dan heb je 2 oudere meisjes van jaar of 11, Nema en Sasha, die helpen al veel met de klusjes rondom het huis. Erg knap vind ik, want ze dragen al flinke verantwoordelijkheid.
Dan heb je 2 jongetjes van een jaar of 9, Baraka en Eprahiem, dit zijn de favorietjes van Maxime, ook wel beetje van mij hoor, ze zijn beide onwijs slim en pikken het engels onwijs snel op. Ook verslaan ze ons dik in Memory enzo. Ze vinden het ook heel leuk om te leren en nieuwe spelletjes te leren. En als de andere kindertjes iets niet snappen, vertalen ze het even voor ons.
Dan heb je een meisje van jaar of 7, ze is heel aanhankelijk, wat nu al beetje op mijn zenuwen begint te werken, omdat ze werkelijk alle aandacht op eist, maar opzich als je haar gewoon duidelijk maakt dat je van iets niet gediend bent luistert ze gelukkig goed.
En dan heb je een tweeling van een jaar of 6/7, Kelvin en Ivan, ze lijken opzicht op elkaar, maar Kelvin is veel dunner en lijkt er veel slechter aan toe. Hij heeft een flinke wond op zijn been en er is een teennageltje van zijn voetje af. Beide wonden zijn flink aan het ontsteken. Ik heb gister de wonden beetje ontsmet en er een pleister op gedaan. Ik had me zelf voorgenomen geen favorietjes te krijgen, maar stiekem heeft Kelvin echt mijn hart gestolen. Hij is zo'n kroeltje en als ik hem wat persoonlijke aandacht geef krijgt hij zo'n enorme lach op z'n gezicht.
Er zijn natuurlijk nog een paar kindjes maar die hebben we of nog niet gezien of nog niet echt goed leren kennen, maar dat komt nog wel. Ik zie er gewoon nu al tegenop om over 3 maanden afscheid te nemen, maar ik hoop dat ik ze zoveel mogelijk liefde en andere dingen mee kan geven.
De kindjes hebben gelukkig voedsel en 1 paar kleren, maar voor de rest hebben ze echt weinig. Ook maar 1 paar ondergoed of gewoon geen ondergoed. En wel wat speelgoed, maar veel te weinig voor een kind om echt te kunnen spelen. Ze hebben 1 paar kleren, maar met flinke gaten of veel te groot. En de hygiëne is heel erg slecht! Daarom ook veel ontstekende wonden, slecht drinkwater en ze eten alles wat ze tegen komen. Ook hun motoriek is erg slecht. En ze hebben natuurlijk een veel te groot tekort aan knuffels en echte ouderliefde. Ik hoop dus dat we in deze dingen echt verandering kunnen maken en ik ga hier ook 100% voor werken!
Dat is dus korte beschrijving van het weeshuis en de kindjes!
Sorry voor mijn spelfouten, maar ik wil zoveel vertellen in zo'n korte tijd, dat ik soms de spelling een beetje vergeet.
Wil trouwens ook nog alle mensen bedanken die een stukje voor in mijn boek geschreven hebben. Echt leuk om allemaal te lezen en het is fijn zoiets bij je te hebben in tijden dat je toch het vertrouwde om je heen een beetje mist!
P.s. Dankjewel familie Zegers voor de heerlijke speculaaspop, ik ga hem bewaren voor het moment dat ik echt een behoefte heb aan Nederlandse dingen.
P.s. Dankjewel Bart en Harmen voor de onwijs leuke berichtjes voor de eerste twee weken!
Het is een klein weeshuis in Bonju, ze zaten eerst op een andere locatie, maar na twee weken geleden een week op straat geleefd te hebben omdat ze de huur van het andere huis niet meer konden betalen, hebben ze gelukkig nu een ander heel mooi huis. Het huisje heeft 2 kamertjes met 2 bedden, waar de 12/15 kindertjes allemaal slapen. Een kamer voor de Pastor en Mama die de eigenaren van het weeshuis zijn en eentje voor Magdalena, het keukenhulpje. Ook heb je woonkamer waar kindertjes kunnen spelen en een gang met een tafel erin. Voor het huisje is er een grote 'tuin', waar ze een klein moestuintje hebben aangeplant en waar de kindertjes kunnen spelen.
Het huis heeft dus zo'n 12 tot 15 weeskindjes. Al zijn het niet allemaal weeskindjes, maar er zitten ook kinderen bij waar de ouders gewoon echt niet voor kunnen zorgen. Een kind heeft bijvoorbeeld een moeder die prostituee is. Er zijn nog een paar kindertjes die we nog niet hebben ontmoet aangezien die thuis zijn voor kerst.
Je heb een klein meisje van 2 jaar, Alsha (zoiets), die zit er alleen maar in december. Ze is super zelfstandig, dat moet ook wel want ze moet alles gewoon zelf doen en zelf vechten voor een bordje eten en alles. Ze valt overal in slaap, omdat ze niet echt aan een middagdutje doet. Woensdag had ze soort van gedoucht en ze was naakt in slaap gevallen op een bedje. De andere kinderen maakte haar steeds wakker. Dus ben ik er even bij gaan zitten. Heb ik de andere kindjes weg gestuurd, een liedje gezongen en over haar rug gewreven en ze sliep in een minuut ofzo, heel schattig!
Dan heb je 2 oudere meisjes van jaar of 11, Nema en Sasha, die helpen al veel met de klusjes rondom het huis. Erg knap vind ik, want ze dragen al flinke verantwoordelijkheid.
Dan heb je 2 jongetjes van een jaar of 9, Baraka en Eprahiem, dit zijn de favorietjes van Maxime, ook wel beetje van mij hoor, ze zijn beide onwijs slim en pikken het engels onwijs snel op. Ook verslaan ze ons dik in Memory enzo. Ze vinden het ook heel leuk om te leren en nieuwe spelletjes te leren. En als de andere kindertjes iets niet snappen, vertalen ze het even voor ons.
Dan heb je een meisje van jaar of 7, ze is heel aanhankelijk, wat nu al beetje op mijn zenuwen begint te werken, omdat ze werkelijk alle aandacht op eist, maar opzich als je haar gewoon duidelijk maakt dat je van iets niet gediend bent luistert ze gelukkig goed.
En dan heb je een tweeling van een jaar of 6/7, Kelvin en Ivan, ze lijken opzicht op elkaar, maar Kelvin is veel dunner en lijkt er veel slechter aan toe. Hij heeft een flinke wond op zijn been en er is een teennageltje van zijn voetje af. Beide wonden zijn flink aan het ontsteken. Ik heb gister de wonden beetje ontsmet en er een pleister op gedaan. Ik had me zelf voorgenomen geen favorietjes te krijgen, maar stiekem heeft Kelvin echt mijn hart gestolen. Hij is zo'n kroeltje en als ik hem wat persoonlijke aandacht geef krijgt hij zo'n enorme lach op z'n gezicht.
Er zijn natuurlijk nog een paar kindjes maar die hebben we of nog niet gezien of nog niet echt goed leren kennen, maar dat komt nog wel. Ik zie er gewoon nu al tegenop om over 3 maanden afscheid te nemen, maar ik hoop dat ik ze zoveel mogelijk liefde en andere dingen mee kan geven.
De kindjes hebben gelukkig voedsel en 1 paar kleren, maar voor de rest hebben ze echt weinig. Ook maar 1 paar ondergoed of gewoon geen ondergoed. En wel wat speelgoed, maar veel te weinig voor een kind om echt te kunnen spelen. Ze hebben 1 paar kleren, maar met flinke gaten of veel te groot. En de hygiëne is heel erg slecht! Daarom ook veel ontstekende wonden, slecht drinkwater en ze eten alles wat ze tegen komen. Ook hun motoriek is erg slecht. En ze hebben natuurlijk een veel te groot tekort aan knuffels en echte ouderliefde. Ik hoop dus dat we in deze dingen echt verandering kunnen maken en ik ga hier ook 100% voor werken!
Dat is dus korte beschrijving van het weeshuis en de kindjes!
Sorry voor mijn spelfouten, maar ik wil zoveel vertellen in zo'n korte tijd, dat ik soms de spelling een beetje vergeet.
Wil trouwens ook nog alle mensen bedanken die een stukje voor in mijn boek geschreven hebben. Echt leuk om allemaal te lezen en het is fijn zoiets bij je te hebben in tijden dat je toch het vertrouwde om je heen een beetje mist!
P.s. Dankjewel familie Zegers voor de heerlijke speculaaspop, ik ga hem bewaren voor het moment dat ik echt een behoefte heb aan Nederlandse dingen.
P.s. Dankjewel Bart en Harmen voor de onwijs leuke berichtjes voor de eerste twee weken!
-
09 December 2011 - 09:05
Harmen:
Hoi Chantal,
Die spelfouten, ik merk ze niet op hoor;) In ieder geval complimenten voor de eerste zin van alinea 2. Knap staaltje Nederlandse taal!
Super om al je verhalen te lezen. Ben er echt geboeid door en vertel m'n huisgenoten er ook over. Stiekem ben ik echt trots op je dat je zo goed werk doet. Echt goed bezig Chantal!! Wat ik me nu afvraag: dat weeshuis heeft erg weinig speelgoed, kleren, etc. Is er niet ergens een fonds ofzo waar ik (en héél veel andere lezers) geld op kan overmaken voor deze kinderen? Want als ik je verhalen zo lees kunnen ze best wat gebruiken. Misschien kun je zoiets in je volgende bericht zetten?
Groetjes
Harmen -
09 December 2011 - 10:24
Monika:
Hallo Chantal,
Wat leuk om je zo te volgen. Als ik het zo lees is dit echt iets voor jou. Wat zullen de kinderen je missen wanneer je terug moet. Geniet ervan en verwen ze daar maar.
Groetjes uit het winderige, koude Nederland.
Monika -
09 December 2011 - 14:26
Maarten:
Nichtje,
Ben aardig onder de indruk van je eerste verhalen. Echt super!
zo zie je maar weer dat wij helemaal niks te klagen hebben in nederland. op het weer na dan ;)
Ik blijf het volgen!
groetjes,
Maarten -
09 December 2011 - 18:46
Marianne:
Als ik je verslag lees, zie ik je met liefde rondstrooien. Eén van jouw specialiteiten....:-) Wat zal jij de kinderen straks missen en zij jou!!! Ik las dat je je nu al bezighoudt met het afscheid dat ook gaat komen. Weet schat, dat niemand de kinderen en jou deze ervaring kan afnemen. Die wordt opgeslagen in jullie harten, zodat jullie er nog heel lang van kunnen groeien. Ik ben echt megatrots op waar je mee bezig bent.......en even terzijde: ook heel veel op je schrijfstijl...:-).....Een verhaal dat me zoveel laat zien.
Zeker na zo'n verhaal van jou besef ik weer hoe goed wij het materieel hebben en ook dat rijkdom niet zit in een kerstboom en veel lichtjes.....rijkdom gaat over de binnenkant.
Fijne tijd verder en D-kus, mama -
12 December 2011 - 09:20
Marieke:
Hoi Chantal,
Wat kun je mooi vertellen. Ik stap zo over in een andere wereld en zie het allemaal voor me. En wat fijn dat je internet hebt.
Het is wel hartverscheurend om zo over de andere kant van de wereld te horen terwijl wij hier heel veilig en goed verwend in ons Nederlandje zitten. Wij zitten helemaal in de kerst sfeer. Gek idee zeker in die warmte daar? Nadat we sinterklaas bij de familie Schop hebben gevierd hebben we het aan de andere kant nog eens over gedaan. Mijn verjaardag heb ik met veel vriendinnen en opa en oma gevierd. Je moeder heeft een kaart namens jou gestuurd dus je hoeft je niet te verontschuldige want ik begrijp dat je met hele andere dingen bezig bent. Ik ben zo trots op je dat jij het toch maar even doet. Veel mensen praten erover maar jij doet het toch maar even.Kerst gaan we dit jaar zonder jou en je vader jammer genoeg vieren. Maar misschien in de toekomst kan het wel weer helemaal compleet. Ik weet dat ik een beetje over bezorgd ben maar neem in vredesnaam s'avonds of s'nachts geen taxi's meer! Dat is levens gevaarlijk!
Maar ik begrijp het wel, het overkomt je gewoon. Geef die kinderen van mij een dikke knuffel. En als we meer kunnen betekenen voor ze horen we het graag.
Dikke kus van je tante
Marieke
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
